Vandaag een stukje gezichten
Vooraf dit is het uitzicht vanuit onze hotelkamer. De rivier en daar achter een paar reisvelden. Je kunt het beroerder treffen.
In de oude binnen stad van Hoi An, die trouwens op de Unesco wereld erfgoed lijst staat. kwamen we deze kleine dametjes tegen. Let op het maillootje wat het linker dametje aanheeft. Geweldig toch !
Eventjes een dak bedekken. Dit is dus een menselijke bouwlift, met twee dakpannen tegelijk, het zal even duren voordat dit huis waterdicht is van boven.
De historische binnenstad van Hoi An. Allemaal oude huizen, uit allang verleden tijd toen Hoi An nog een grote handelsstad en haven was. De invloed van de Japanners maar vooral de Chinezen is er groot geweest in het verleden. De huizen zien er van buiten klein uit, maar zijn soms erg lang/. Het eerste gedeelte was vroeger de winkel of daar waar de handel gedreven werd. Daarna een open binnenplaats, daarachter het woon- en slaapgedeelte. Dit is in veel huizen herkenbaar. Nu zitten er restaurants, winkels en nog meer.
Een aantal dames die gewoon wat aan het verkopen zijn. Geen idee meer wat. Maar ze verkopen iets.
Oma zit met het klein, of achterkleinkind op schoot te zingen en te wiegen en af en toe op de tafel klopt.
Zonder woorden
Een lekker vrolijk jochie
1
Bomen en strand.
Hoi An is Unesco wereld erfgoed. En dat is aan het toerisme ook te merken. Ook het handelen en het zogenaamde husselen is hier volop aanwezig. En zoals in elke toeristenstad, vliegen de Dongs je de beurs uit.
Morgen gaan we naar My Son. Een tempel complex wat even oud is als het wereld beroemde Angkor Wat in Cambodja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten